பேசுவது எப்படி - 2

போன பதிவுல பொதுவாக  பேசுவது பற்றி சிலவற்றை எழுதியிருந்தேன். மக்களின் ஆதரவான பின்னூட்டங்களைப் படித்தபின் கொஞ்சம் விரிவாக இதுபற்றி எழுத விழைகிறேன்!

முதலில் நம் குழந்தைகளிடம் பேசுவது பற்றி என்னுடைய அனுபவத்தை வைத்து இந்தப் பதிவு:-

ஒன்றைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும், எல்லாக் குழந்தைகளுக்கும் அவர்களுடைய தந்தை தான் உலகத்திலேயே சிறந்த ஹீரோ. (அவரே முதல்தர வில்லன் ஆவதும் உண்டு, குழந்தைகள் வளர ஆரம்பித்தவுடன்!). அதனால், நீங்கள் உங்கள் குழந்தைகளிடம் என்ன எதிர்பார்க்கிறீர்களோ, அதை நீங்கள் பின்பற்ற வேண்டியது மிகவும் முக்கியம்!

உங்கள் பிள்ளைகளுக்கு சொல்லிக் கொடுப்பதைவிட, உங்கள் நடவடிக்கையின் மூலம் அவர்களுக்குத் தெரிய வைப்பதுதான் நல்ல பலனைக் கொடுக்கும். எனக்குத் தெரிந்து நிறைய வீட்டில் நடப்பது என்ன தெரியுமா? பிள்ளைகளைப் படிக்க சொல்வார்கள், இவர்கள் டிவியிலே மூழ்கித் திளைப்பார்கள்.

இன்னொன்று அநேகமாக எல்லோருக்கும் தெரிந்ததுதான்: உங்கள் பிள்ளைகளை எப்போதும் பிறரை ஒப்பிட்டு பேசவே பேசாதீர்கள்! இதனால் அவர்கள் மனம் புண்படுவதோடு, அந்த இன்னொரு பிள்ளையை வெறுக்க ஆரம்பிக்கிறார்கள்!

அடுத்த விஷயம், அட்வைஸ். கொடுப்பது சுலபம் என்பதாலேயே எல்லோரும் எல்லோருக்கும் அட்வைஸ் கொடுக்கிறார்கள்! அதுவும், தான் என்னவோ சாக்ரடீஸ் போன்ற மேதை போலவும் மற்றவருக்கு புத்திமதி சொல்வதற்காகவே இந்தப் பிறவி அமைந்தது போலவும் ஒரு நினைப்பில்! ஒரு கட்டத்தில், "உங்க வேலையைப் பாத்துகிட்டு போறீங்களா?" என்று நிராகரிக்கும் அளவுக்கு இந்த உபதேசம் இருப்பது பிள்ளைகளின் நல் வாழ்வுக்கு உதவாது!

பல பெற்றோரின் சவால், குழந்தைகளின் வயதுக்கு மீறிய கேள்விகள் தான்! குறிப்பாக குழந்தை பிறப்பு பற்றி அவர்கள் கேட்கும்போது என்ன சொல்வது என்று யாருக்கும் தோன்றாது! என் குழந்தை இது பற்றி கேட்டபோது நான் சொன்ன பதில் இதுதான்,
"இந்த கேள்விக்கு பதில் இருக்கு, ஆனா இப்ப உனக்கு சொன்னா புரியாது. உதாரணமா, ஒரு கோளத்தின் கன அளவு என்னன்னு கேட்டா
 
என்று சொல்கிறாய். ஆனா இது எப்படி வந்ததுன்னு உனக்கு தெரியணும்னா அது பிளஸ் டூ சிலபஸ்ல தான் இருக்கு. அந்த வயசுல சொல்லிக் கொடுத்தாத் தான் உனக்குப் புரியும்கறதால தான் அதை இப்பவே சொல்லிக் கொடுக்கறதில்லை. அது போல, இந்த கேள்விக்கு பதிலும் நீ பிளஸ் டூ படிக்கும்போது நான் சொல்றேன்".

அந்த வயதில் நான் சொல்லி கொடுக்காமலேயே, இந்த சமுகம் அவளுக்கு அதுபற்றி சொல்லிக் கொடுக்கும் என்பது எனக்கும் தெரியும். ஆனால் அதை விடுத்து, "வயசுக்கு மீறி இப்படி கேள்வி கேட்டே, தெரியும் சேதி! ஒழுங்கா படி!" என்று சொல்வதால் நம் மீது கோபமும் அந்த கேள்விக்கு பதில் தெரிந்து கொள்ளும் ஆர்வமும் தான் வளருமே தவிர வேறு உருப்படியான விளைவுகள் இருக்காது.

சற்று புரியும்படி சொல்ல வேண்டுமென்றால், நம் குழந்தைகளின் கேள்விகளுக்குப் பதில் சொல்வதை விட, அந்தக் கேள்விகளை பொறுமையாகக் காது கொடுத்து நாம் கேட்டாலே போதும், நம் மீது மரியாதையும் நம் பதிலை ஏற்றுக் கொள்ளும் பக்குவமும் அவர்களுக்கு வந்துவிடும்.

மீண்டும் சிந்திப்போம்!